Τραγούδι: Δημήτρης Αποστολάκης - Μαρία Κώτη
Μουσική - Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης

Κοίτα που θα τα πλερώσω πάλι όλα τα σπασμένα
πού 'σαι ρε Καραϊσκάκη γιά να φας κανένα.

Τραβάτε καραγκιόζηδες να βγείτε στο μπερντέ
ο γάιδαρος εψόφησε κι εσείς του λέτε ντε.

Όσοι με καταλαβαίνουν λίγο μέσα μου σκλαβώνουν
κι όσοι ροδανθούς με ραίνουν πάντα με σταυρώνουν.

Εσύ που λίγο με μισείς και λίγο μ' αγαπάς
ποτέ σου δεν ξεκίνησες και πουθενά δεν πας.

Το Θεό Τονε πουλούνε μα εγώ δε θα πλερώσω
κάποια μέρα τους εμπόρους θα τους μαστιγώσω.

Ζωή που μας περίμενες μ' ορθάνοιχτη αγκαλιά
σε φυλακές, ιδρύματα και πένθιμα σκολειά.

Ήττα μου γλυκειά δασκάλα και σταυραϊτέ τση νιότης
η αρρώστεια του καιρού μας είναι η σοβαρότης.

Ένα κουνέλι κλέφτομε και κάνομε γιορτή
κι εσείς κουνέλι γράφετε και τρώτε το χαρτί.

Θλίψη μου γλυκειά μου θλίψη συντροφιά στην κάμαρά μου
πως φοβούμαι μη σε χάσω όπως τη χαρά μου.

Άμα ποθάνω ρίξτε με στα όρνια να με φαν
νά πάρουνε τα σπλάχνα μου στα νέφη να τα πάν.