Τραγούδι: Παιδική χορωδία μαθητών Δημοτικού Ωδείου Ναυπλίου, Μαρία Κώτη, Δημήτρης Αποστολάκης (ερμηνεία αφέντη και λοιπής πανίδας)
Μουσική - Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης

Μέσα στου αφέντη το αρχοντικό
είπανε πως είδαν έναν ποντικό
το τυρί πως τρώει απ' τη ντενέκα του
και γλυκοκοιτάζει τη γυναίκα του.

Τρέξετε αδέρφια, τρέξετε παιδιά
με μεγάλα ξύλα και χοντρά ραβδιά
Ψάχνοντας το σπίτι νυχτωθήκαμε
μα τον ποντικό δεν τονε βρήκαμε.

Τότε είπ' ο αφέντης είναι φανερό
πως αυτά τα ζώα πόλεμο ιερό
μας κηρύξαν κι άλλους τους συγκίνησε
κι άλλους με το φόβο παρακίνησε.

Και θα σας πουλήσω γάτες τρομερές
με μεγάλα νύχια και χοντρές ουρές
είπε ο αφέντης κι έτσι γίνηκε
και κανείς απ' όλους δεν αρνήθηκε.

Κάτω στα χωράφια κλαιν οι κοπελιές
που θωρούν στο χώμα αηδονοφωλιές
και μικρά πουλάκια κάτω άψυχα
από τ' άλλα ζώα τα εφτάψυχα

Όμως ο αγώνας θα συνεχιστεί
μέχρι ο εχθρός μας να παραδοθεί!
και γιά την ειρήνη όλα γίνονται
και αδέρφια οι γάτες, που αμύνονται.

Πέρασαν τα χρόνια και τ' αφεντικό
κάνει συμμαχία με τον ποντικό
Ο εχθρός ο νέος είν' οι γάτες μας
που ψηλά ανεβήκαν με τις πλάτες μας.

Μη λυποψυχάτε κράζει μιά φωνή
ξέρετε ο αφέντης πως γιά μας πονεί
και θα φέρει απόψε ν' αγοράσουμε
σκύλους και τη μπόρα να περάσουμε.

Μάθαμε στο τέλος πως τ' αφεντικό
είναι ένας κι ίδιος με τον ποντικό
ίδιος με το γάτη και το σκύλο μας
πως τον αγαπούμε αυτό το φίλο μας.