Τραγούδι: Μαρία Κώτη, Χρήστος Κωνσταντίνου
Μουσική: Χρήστος Κωνσταντίνου

Σ΄ ένα χορό με τους αέρηδες θα βγω
σαν κυπαρίσσι να με γείρει το αγέρι
κάνω τη ρίζα μου φτερό για να πετώ
μες στο χορό να σε κρατώ από το χέρι
κάνω τη ρίζα μου φτερό

Μες στη φουρτούνα να σαλπάρω σαν σκαρί
ένα κορμί και μια ψυχή στην καταιγίδα
μ΄ ένα χορό θαλασσινό ως την αυγή
να δω μαζί σου ό,τι μόνος μου δεν είδα
μ΄ ένα χορό θαλασσινό

Όπα, όπα,
του γιαλού το κύμα ρώτα
σ΄ αγαπάω και σού το `πα

Σκαλί το βήμα του χορού για ν΄ ανεβώ
ως της καρδιάς τα φωτεινά τα μονοπάτια
νά `ναι η αγάπη υστερνή καταφυγή
να βλέπω τ΄ όνειρο με τα δικά σου μάτια
Η αγάπη είναι καταφυγή

Μια σπιθαμή ταξίδι όλη μου η ζωή
από το φόβο στην αγάπη για να φτάσω
και της ψυχής μου το ανέγγιχτο παιδί
να πω πως έξησα χωρίς να το γεράσω
Ψυχή μου, ανέγγιχτο παιδί