ερμηνεία: Ψαραντώνης, Μαρία Κώτη
ποίηση: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (μετάφραση: Κώστας Ζαρούκας)
μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Φοραδίτσα μαύρη
φεγγάρι μεγάλο
κι ελιές στο δισάκι μου
Αν και ξέρω τους δρόμους
ποτέ δε θα φτάσω
στην Κόρδοβα
Κόρδοβα μακρινή και μόνη
Απ΄ τον κάμπο απ΄ τον άνεμο
φοραδίτσα μαύρη
φεγγάρι κόκκινο
Με κοιτάζει ο θάνατος
από τους πύργους
της Κόρδοβα
Άι τι δρόμος μακρύς
άξια μου φοραδίτσα
Άι ο θάνατος με καρτερεί
προτού εγώ να φτάσω
στην Κόρδοβα
Canción de jinete
Federico García-Lorca
Córdoba.
Lejana y sola.
Jaca negra, luna grande,
y aceitunas en mi alforja.
Aunque sepa los caminos
yo nunca llegaré a Córdoba.
Por el llano, por el viento,
jaca negra, luna roja.
La muerte me está mirando
desde las torres de Córdoba.
¡Ay que camino tan largo!
¡Ay mi jaca valerosa!
¡Ay que la muerte me espera,
antes de llegar a Córdoba!
Córdoba.
Lejana y sola.
