Τραγούδι: Μαρία Κώτη
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Στίχοι: Παραδοσιακοί

Σε τόπους π' ανταμώναμε
αν τύχει και περάσω
θαρώ πως μού 'πεσε φιλί
και σκύφτω να το πιάσω.

Έβγα να σε ιδώ
να παρηγορηθώ.

Ένας μονάχα άνθρωπος
αλήθεια δεν ξεθάβει
δυό θέλει: ένας να την πει
κι άλλος να καταλάβει.

Πρόβαλε να δεις
καρδιά που τυρρανείς.

Το μονοπάτι τση ζωής
σ' ένα γκρεμό τελειώνει
κι απού 'χει στην ψυχή φτερά
τ' ανοίγει και γλιτώνει.

Έλα ταίρι μου
και πιάσ' το χέρι μου.