Μουσική - στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Τραγούδι: Σανάδες, Δημήτρης Ζαχαριουδάκης, Χαΐνηδες, Κωστής Αβυσσινός

Εφτά ποτάμια σμίξαν και τρεις καημοί
κι είπανε να μερώσουνε μια στιγμή
οι θάλασσες κοπάσαν κι οι στεναγμοί
εννιά σπαθιά γυμνώσανε στη γραμμή.

Η άνοιξη μαυλίστρα για να διαβεί
κοιτάξτε χωριανοί μου τι θα συμβεί
τα πάθη σα σαρκώσομε του Ραβί
εκείνος ο μπροστάρης κι εμείς στραβοί.

Ήλιε μου στρατολάτη ταξιδευτή
που μου 'δωσες τη χάρη του γητευτή
ο άνθρωπος γυρεύει για να γευτεί
απ' το ζεστό μου αίμα να γιατρευτεί.

Η μεγαλοβδομάδα κόρη ξανθή
μύρωσε το χωριό μας και ροδανθεί
που τρώει το θεό του για να χαθεί
κι ίσως με το χαμό του ν' αναστηθεί.

Στης άνοιξης τον κόρφο το ζηλευτό
μυριόχρωμο γιορντάνι το σερπετό
φάρμακο το φαρμάκι στον αετό
για να πετάξει εκείνος ως είν' γραφτό.

Πέρνα, περαματάρη, τον ποταμό
πάρε κι εμέ μαζί σου στο μισεμό
κι εκεί στον καταράχτη και στον γκρεμό
θα μάθω του συμπάντου το λυτρωμό.