Στίχοι – μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Τραγούδι: Μαρία Κώτη, Δημήτρης Πουλικάκος

Του Τζάνγκο του αρχιληστή
ήταν γραφτό του να πιαστεί
σε μια ληστεία
και είπε από τη φυλακή
πως η ζωή είναι τραγική
μαζί κι αστεία.

Πήγαν στον Τζάνγκο το ληστή
οι τίμιοι κι οι σεβαστοί
για να του πούνε
είναι καιρός ν’ αλλάξει νου
και ότι πρέπει από κοινού
να εργαστούνε.

Ήξερε ο Τζάνγκο τις καρδιές
ν’ ανοίγει και τις κλειδαριές
με μια καρφίτσα
και τον αγάπησαν πολύ
όλου του κόσμου οι τρελοί
και τα κορίτσα.

Τον Τζάνγκο βρήκανε νεκρό
ένα ξημέρωμα πικρό
μα εγώ τον είδα
σαν μια καρφίτσα φωτεινή
να την καλούν οι ουρανοί
σαν ηλιαχτίδα.

Άγαλμα φτιάξαν του ληστή
κι οι τίμιοι κι οι σεβαστοί
όλο καμάρι
σέρνουν του Τζάνγκο τη φωνή
σαν της αρκούδας το σκοινί
μες στο παζάρι.

Ο Πέτρος τρέχει και ρωτά
μ’ αγγέλους τάγματα εφτά
για συνοδειά του
ψάχνουν τον Τζάνγκο το ληστή
που έχει εξαφανιστεί
με τα κλειδιά του.

Εν Παραδείσω τη εικοστή πρώτη του μηνός Σεπτεμβρίου του σωτηρίου έτους 2311 μετά Χριστόν: Ο επικίνδυνος και αμετανόητος ειδεχθής ληστοσυμμορίτης Τζάνγκο παραμένει ασύλληπτος μέχρις και σήμερον. Συνωστισμός ψυχών παρατηρείται εις τας Πύλας του Αιώνος. Το έκτακτον και αλλόφρον της καταστάσεως οδήγησαν εις τη λήψη δραστικών μέτρων, αρχής γενομένης από της επικηρύξεως του θρασυτάτου ληστού. Οιαδήποτε χρήσιμος πληροφορία ανταμοιφθήσεται διά διαγραφής αμαρτημάτων οίτινα θα ποικίλλουν εκ της αξιολογήσεως της εν λόγω πληροφορίας. Φήμαι οίαι διεδόθησαν και ήθελον τον επαίσχυντον αρχιληστήν κεκρυμμένον παρά του Άρχοντος του Σύμπαντος εις την μεγαλόθυμον οικίαν του, ίνα προκαλεί εις αυτόν ακατάσχετον γέλωτα, κρίνονται ως απολύτως αβάσιμαι. Πάσα νεωτέρα είδησις θα κοινοποιείται εις το θεοσεβές ποίμνιον εκ του γραφείου υποδοχής τε και ασφαλείας απωλεσθέντων ψυχών. Ευλογία Κυρίου και έλεος έλθει εφ’ ημάς.