Τραγούδι: Δημήτρης Ζαχαριουδάκης, Μαρία Κώτη
Μουσική - Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης

Όμορφη μικρή
μα ζωή πικρή
σε πολλών κρεβάτια
ήταν δηλαδή
γελαστό παιδί
με θλιμμένα μάτια.

Τη βραδιά που σμίξαν
ουρανοί ανοίξαν
κι άστρα πέφτανε βροχή
κι έφευγε η ψυχή
με τα χελιδόνια
που μισεύουν χρόνια
τέτοια εποχή.

Σ' αγαπώ
κι ότι έχεις αγαπήσει
θα το αγαπώ.

Νέος στο χωριό
πήρε το φευγιό
κι έφτασε στην πόλη
βλέμμα κοφτερό
δρόμο πονηρό
πήρε, λέγαν όλοι.

Κι ένα μεσημέρι
τού 'στησαν καρτέρι
στου θεού την ερημιά
και φωνή καμιά
όταν απ' το χέρι
πήγε το μαχαίρι
ίσια στην καρδιά.

Σ' αγαπώ
κι ότι έχεις αγαπήσει
θα το αγαπώ.

Μάτια μου μελιά
σύννεφα πουλιά
κι όνειρα περνούνε
μάτια μου μην κλαις
μέσα σου να λες
οι αγάπες ζούνε.

Μέσ' απ' την πληγή μου
ουρανέ και γη μου
κρύφιες κι άδηλες πνοές
μακρινές θεές
ρίξανε στη λίμνη
στη βαθιά μου μνήμη
αλλονών ζωές.

Σ' αγαπώ
κι ότι έχεις αγαπήσει
θα το αγαπώ.