Τραγούδι: Παντελής Θαλασσινός
Μουσική - Στίχοι: Αντώνης Σκαμνάκης

Στα χείλη φύσηξε η νοτιά κι άφησε ένα χάδι
και κάνω ξόρκι του βοριά απόψε να μη 'ρθει
που τ' άστρα χαμηλώσανε στης νύχτας το σκοτάδι
κι ανοίχτηκαν τα όνειρα σε πέλαγο βαθύ.

Σαν τα καράβια που γυρνούν και τ' άρμενα που φεύγουν
χτενίζοντας της θάλασσας τ' αφρόλουστα μαλλιά
οι αγάπες ρίχνουν άγκυρα γιά λίγο και μισεύγουν
γι' αυτό απόψε πάρε με με χάδια και φιλιά.

Κι αν λες καρδιά μου η μοναξιά πως έσταξε φαρμάκι
στο άνυδρο το χώμα σου και πόνεσες βαθιά
μιά νύχτα του καλοκαιριού σ' αγάπησαν λιγάκι
κι ανθίσαν στο ξημέρωμα της νιότης τα κλαδιά.

Σαν τα καράβια που γυρνούν και τ' άρμενα που φεύγουν
αφήνοντας στ' απόνερα πυρόχρωμη σκουριά
οι αγάπες ρίχνουν άγκυρα γιά λίγο και μισεύγουν
γι' αυτό απόψε πάρε με κι ας φύγεις μακριά.